O Ήλιος αντιπροσωπεύοντας την θέληση για ζωή, εξαπλώνεται σαν άνθρωπος μέσα στον χρόνο και το διάστημα (Ουρανός), έχοντας σαν επένδυση το σώμα (ήλιος), που μέσα του βασιλεύει η ψυχή (Σελήνη), ελπίζοντας στο χρόνο (Κρόνος), τόσα πράγματα που θα τα δώσει επικοινωνώντας (Ερμής) για να ζήσει όσο γίνεται καλύτερα, πλουσιώτερα (Δίας), ξεκινώντας από μία αρμονία (Αφροδίτη) για τους άλλους, δίνοντας έστω μία μάχη-αγώνα (Άρης), που θα βοηθήσει κατά το διάστημα της ζωής (Ήλιος), οδηγούμενος από το ενστικτό του, την Λίμπιντο (Πλουτώνας). Χρησιμοποιώντας παράλληλα την διαίσθηση (Ποσειδώνας), σαν μέσο σχέσεως των ανθρώπων. Αυτός όμως ο φιλοσοφικός τρόπος συμπεριφοράς των πλανητών, συντελεί ακόμα σε χιλιάδες πράγματα, που πέρνουν κομμάτι-κομμάτι τον άνθρωπο και τον ισορροπούν ή τον αποδιοργανώνουν. Η καρδιά (Ήλιος) ζητάει μια φυσική αρμονία με την ψυχή (Σελήνη), που αυτή τους η επικοινωνία (Έρμης), θέλει ενστικτωδώς να ικανοποιηθεί (Πλουτώνας, Ποσειδώνας) είτε από αγάπη (Αφροδίτη), είτε από την εκπλήρωση επιθυμιών μέσα στον χρόνο (Κρόνος), περνώντας μέσα απο διάφορες εντάσεις (Άρης), που θα δημιουργήσουν ένα μέλλον (Ουρανός) γεμάτο γνώση (Δίας). Έτσι μπαίνοντας μέσα στην Αστρολογία φθάνουμε από την φιλοσοφική τους έννοια στην πραγματική, δίνοντας την μορφή του ανθρώπου απο το κεφάλι (Κριός), στο λαιμό (Αφροδίτη-Ταύρος), στα χέρια και το στήθος (Δίδυμοι), στην κοιλιά (Καρκίνος), έχοντας σαν αρχή την λειτουργεία της καρδιάς (Λέων), που θα κάνουμε την συμπλήρωσή της με τα έντερα (Παρθένος), για την επιβίωση μέσω των νεφρών (Αφροδίτη), που θα αποξενώσει τις αναγκαίες ουσίες απο τις μη αναγκαίες ουσίες, μέσω των γεννητικών οργάνων (Σκορπιός), που προϋποθέτει καλή αιμάτωση απο το συκώτι (Τοξότης), για να φθάσει στην αντοχή των οστών (Αιγόκερως) και να περάσει στην ρευστή πλευρά του οργανισμού (Υδροχόος, Ποσειδώνας), μέχρι το τέλος της ζωής που τα πάντα πεθαίνουν, απελευθερώνονται και ξαναγεννιούνται αλλού (Ιχθείς). Έτσι αυτή η ορμή των πλανητών, δέχεται χιλιάδες τροποποιήσεις, που φθάνουν στο κατακόρυφο και στο κρεμνό. Ο Θεός εξαπλώνεται παντού (Ήλιος), μέσα από τα πλούσια έργα του (Δίας), σε όλο το χώρο ( Ουρανός), συνειδητά και ασυνείδητα (Πλούτωνας, Ουρανός), μέσα από το φως και το σκοτάδι (Ήλιος, Σελήνη), έχοντας ανάγκη Ένωσης θετικού και αρνητικού (Αφροδίτη, Άρης), για μία επικοινωνιακή επιβίωση (Ερμής) που θα δημιουργήσει τα παιδιά με την σεξουαλική πράξη. Μέχρι που το σώμα θα ολοκληρωθεί και θα αναζητήσει την υπαρξή του μέσα στην φθορά του χρόνου. Του χρόνου που θα φθείρει το σώμα και θα διατηρήσει την αναζήτηση, που θα συνεχίσουν άλλοι για αιώνες. Κάπου σε κάποια στιγμή οι Αρχάγγελοι (Πλούτωνας, Άρης) θα σε περάσουν από το φως στο σκοτάδι και ανάποδα, μέχρι που θα βρείς την ολοκλήρωση. Χτυπώντας από πόρτα σε πόρτα, ολόκληρες ζωές παίρνοντας μαθήματα για να ζήσεις άσχημα η καλά στην γη, που για όλους μας αποτελεί τον χώρο της ανθρώπινης ύπαρξης. (απόσπασμα αστρολογικής πράξης)
